14 აგვისტოს დაბრუნდა სახლში. ძალიან სხვანაირი, შეცვლილი. მეგონა, რომ ჩემი მეუღლე აღარ იყო ისეთი, როგორიც წავიდა სახლიდან. დაღლილი, უცხო ადამიანივით, სულ სხვანაირად გამოიყურებოდა. რა თქმა უნდა, განიცდიდა ყოველივე ამას,- განაცხადა 2008 წლის აგვისტოს ომის მონაწილის, სერჟანტ როინ შავაძის მეუღლემ, ციცინო შავაძემ პარლამენტის დროებითი საგამოძიებო კომისიის სხდომაზე, სადაც როინ შავაძის მკვლელობის საქმის განხილვა მიმდინარეობს.
ციცინო შავაძის განცხადებით, შეთავაზებულ ყავაზეც კი უარს იძახდა როინ შავაძე, რადგანაც, როდესაც ჯარისკაცები კვდებოდნენ, ბიჭებს წყალი სწყუროდათ და წყალს ვერ აწვდიდნენ, რადგანაც არ ჰქონდათ.
„ის იყო დიდი, მოსული კაცი, უყვარდა სმა-ჭამა, დავახვედრე ყველაფერი, მაგრამ ვერ ჭამდა, თუ არ ჭამდა არ უნდოდა. ყავა იყო მისთვის ყველაფერი, მაგრამ, რომ მოვუხარშე არაო, გაოცებული დავრჩი, მეთქი შენ ყავას როგორ არ დალევ თქო და შენა მას ვერ გაიგებ შენ ხომ ქალი ხარო, ეს მისის სიტყვები იყო, ჩვენ ბიჭებს წყალი არ ჰქონდათ და მე ყავა როგორ დავლიოო. სააბაზანოში შესვლისას ცელოფანი მოითხოვა, გაოცებული დავრჩი, რისთვის ჭირდებოდა ცელოფანი. მათ ტანზე გაუხდელად იმდენხანს ეცვათ საცვლები და წინდები, რომ ყველაფერი ტანზე შემოეხედათ, ყველაფერი ცელოფანში მოათავსა და ნაგავში გადავყარე. ფეხისგულებიდან სისხლი მოსდიოდა, ისე ჰქონდა გაცრეცილი, უჭირდა სიარული. მეზობლები და ახლობლები მოდიოდნენ, ულოცავდნენ, მაგრამ ყველა გაკვირვებული იყო, იმდენად იყო შეცვლილი. არც მხიარული, არც არაფერი, დუმდა. დივანზე წამოწვა, ჩაეძინა. მომესმა ხმაური, რაღაცას იძახდა, შფოთავდა: „ბიჭებო ხმა ამოიღეთ, პირველი, მეორე გამეცით ხმა“. გაეღვიძა აღარ დაუძინია,“- განაცხადა ციცინო შავაძემ.
